The Precepts of the Dharmakaya: Advanced Instructions on the Practice of Bönpo Dzogchen According to the Zhang-Zhung Tradition of Tibet

The Precepts of the Dharmakaya: Advanced Instructions on the Practice of Bönpo Dzogchen According to the Zhang-Zhung Tradition of Tibet

Nauki Bon podzielone są na dziewięć dróg, czyli dziewięć pojazdów prowadzących do oświecenia, z których dziewiąty i najwyższy znany jest jako Dzogczen, „Wielka Doskonałość”. Wśród czterech głównych tradycji Bonpo Dzogczen, ustna tradycja z królestwa Zhangzhung ma wyjątkowe znaczenie, ponieważ nigdy nie stała się Termą, czyli tekstem ukrytego skarbu odkrytego na nowo długo po swoim pierwotnym składzie. Mówi się, że wskazania dzogczen pochodzą od Pierwotnego Buddy, Kuntu Zangpo, i zostały przekazane najpierw poprzez bezpośredni przekaz z umysłu do umysłu, a później poprzez ustny przekaz dwudziestu czterech mistrzów, z których wszyscy osiągnęli Tęczowe Ciało Światła. W Zhangzhung w VII wieku wskazania te ostatni z tej linii mistrzów przekazał swojemu uczniowi Tapihritsie, który następnie osiągnął oświecenie Buddy poprzez praktykę zwaną Thodgal. W następnym stuleciu wielokrotnie pojawiał się nad jeziorem Darok w Zhangzhung, w północno-zachodnim Tybecie, mistrzowi Gyerpungowi Nangzherowi Lodpo, który po raz pierwszy spisał te wskazania w języku Zhangzhung. W następnym stuleciu przetłumaczono je na tybetański i w ten sposób wskazania te przetrwały w nieprzerwanym przekazie do naszych czasów. Nauki Zhang-zhung Nyan-gyud, „Ustnej Tradycji z Zhang-zhung”, są podzielone na cztery cykle tekstów, które są oznaczone jako zewnętrzne, wewnętrzne, tajne i niezwykle tajne. W związku z tym mówi się, że wskazania te reprezentują rzeczywiste słowa oświeconego mistrza Tapihritsy. Cykl zewnętrzny koncentruje się na ogólnym poglądzie na Dzogczen, cykl wewnętrzny na praktyce kontemplacji, czyli Trekchod, cykl tajemny na praktyce widzenia, czyli Thodgal, a bardzo tajny cykl na usuwaniu wątpliwości w odniesieniu do Naturalnego Stan Natury Umysłu będący źródłem wszelkich wizji, zarówno w praktyce medytacyjnej, jak i w normalnym życiu. W tej ostatniej klasie znajduje się tekst znany jako „Dwadzieścia jeden małych gwoździ”, przedstawiający dwadzieścia jeden zasadniczych punktów praktyki Dzogczen. W tym tomie znajduje się tłumaczenie tekstu źródłowego, a także komentarza przypisywanego Gyerpungowi. Stanowi to jeden z najważniejszych tekstów pochodzących z dawnych czasów dla zrozumienia praktyki Dzogczen Upadesha.

O autorze: John Myrdhin Reynolds (Wadżranatha) jest tłumaczem z języka tybetańskiego, badaczem tybetańskim, filozofią buddyjską i religią porównawczą, który wykładał na wielu uniwersytetach na Zachodzie. Został wyświęcony na Ngakpa Lamę w tradycji Nyingmpa przez J.Ś. Dudjoma Rinpocze i przez ponad dziesięć lat ściśle współpracował z Lopenem Tenzinem Namdakiem przy tłumaczeniu wczesnych tekstów Bonpo Dzogczen i Tantry. Jego wcześniejsze prace, The Golden Letters and Self-Liberation, opublikowane przez Snow Lion, dotyczyły pochodzenia dzogczen w tradycji buddyjskiej Nyingmpa z Indii i Azji Środkowej. Na temat tradycji Bonpo w Dzogczen opublikował Ustną tradycję Zhang-Zhung, Nauki Bonpo Dzogczen i Praktykę Dzogczen w tradycji Zhang-zhung w Tybecie.

Książka w języku angielskim.